In Pakistan zijn afgelopen maanden een aantal, soms regionale, “Lockdowns” geweest en dat heeft direct gevolg voor de allerarmsten. Deze mensen werken als dagloners, dus een dag niet gewerkt betekent geen geld en geen eten, buffers hebben deze mensen niet. We hebben ze kunnen helpen, niet vaak genoeg maar we deden wat we konden. We weten dat de nood groter is dan de hulp.
Maar er zijn ook bijzondere verhalen. 1 van die verhalen wil ik met jullie delen.
Er was een jongen die bij een strand vol zeesterren, welke door de stroming aangespoeld waren, ze 1 voor 1 terug gooide. Een man kwam met zijn hond aangelopen en zei tegen deze jongen: “dit is toch onbegonnen werk? Het hele strand ligt vol, dit heeft toch geen zin?” Waarop de jongen antwoordde terwijl hij weer een zeester ver in het water gooide: “voor deze zeester heeft het wel zin!”
We willen met jullie hulp blijven doen wat we kunnen.
